ADIOS BARCELONA !!! Barcelona Marathon 2016

Beste vrienden en vriendinnen,

Hoe is het jullie vergaan de afgelopen maanden !

Op deze eerste  lentedag 2016 zet ik de poort open naar de zomer. Veel verkoude neusjes verlangen naar wat extra vitamientjes.Tussen 11 en 14 maart jl. mocht ik al fijntjes  proeven van een licht zonnetje dit keer weer eens in Barcelona, afgelopen jaar de finishplaats van mijn fietsavontuur 2015.

Dit keer was het wederom een finishplaats, nu voor de Barcelona Marathon 2016 van zondag 13 maart.

We, broertje Ben , dochter Sharon en ondergetekende zijn reeds op vrijdagochtend aanwezig in deze werkelijk mooie stad, maar dat wist ik al heel lang. We zullen zondag alle 3 aan de start verschijnen voor de 42 km, 18 weken voorbereiding, elk op zijn eigen manier, donkere avonden met veel kou, wind en nattigheid achter de rug. Dolgedraaid van de tientallen rondjes op de Grote Heide op zondagmorgen, gevolgd door evenzoveel heerlijk warme douchebeurten. Lichte onhebbelijkheden aan gewrichten en spieren, weer op de massagetafel bij Frans die de pijntjes eruitknijpt en glad strijkt. 

Ik arriveer vrijdag 11 maart in Barcelona met een echt flinke verkoudheid. Werk veel in weer en wind tegenwoordig, incl. warm eten op de werkkplek,  Toestand van keel, longen en voorhoofd, lijken op voorhand niet geschikt om aan de start te verschijnen. Zondagmorgen 08.30 uur is de start, heb nog even om te herstellen.

Het hotel bevindt  zich op loopafstand van de start, Plaza d'Espanya.  Vrijdagmiddag, lekker zonnetje, ik wandel eens rustig naar Parc Sportive om  mijn startnummer op te halen. Onderweg struikel ik letterlijk over bedelaars en daklozen. Dit is kenmerkend voor bijna alle grote steden in Europa.  Europa is ziek. Spanje, de uitstraling van een slecht draaiende economie met veel werkeloosheid, soberheid en verpaupering ,dit kun je geen crisis meer noemen, een crisis is in mijn opvatting iets tijdelijks, de armoede is chronisch geworden, deze toestand verdwijnt niet meer, kan slechts erger worden. In het Parc Sportive merk je er weinig van, we zullen zondag met 20.300 lopers afkomstig uit alle hoeken van deze wereld aan de start verschijnen wordt mij verteld, zullen langs de mooiste plekjes van Barcelona komen. Ben er nog niet zeker van. De zaterdag gebruik ik om veel "plat"te blijven liggen, minimaal bewegen, dus kom ik niet veel het hotel uit, probeer nog een hoestdrankje, neusspray en pmolletjes. Veel carboloaden, koolhydraten opslaan en bunkeren. 

Zondagmorgen 05.30 uur stevig ontbijt,nog  even terug naar bed, besluit om 07.30 de metro op te zoeken om binnen een uur toch aan de start te verschijnen en om 08.30 uur ergens ver achter in het veld samen met Ben en Sharon van start te gaan. Voel me niet tof. De start is geweldig, Freddie Mercury en Caballe Montserrat schreeuwen Barcelona wakker, fonteinen beginnen te spuiten, kilo's confetti dalen neer op mijn schouders, ongekende euforie onder de 20.000 lopers,ik krijg het er nog niet echt warm van, we zijn onderweg voor weer een hele marathon, het parcours is er een van veel vals platjes, mijn 3e marathon, lijkt zwaarder dan de vorige 2, de eerste 2 uurtjes is het nog onaangenaam fris, heb me te snel ontdaan van warme T shirts, koude rillingen, klappertanden, na 18 km, veel pijn aan gewrichten en piepende longen en weer een klimmetje van 5 km. Nog 24 km voor de boeg, ik twijfel of ik  in mijn toestand de eindstreep ga halen, ik stop kort en zeg tegen Ben, dat hij maar vast doorloopt, ik moet even denken hoe ik me ga voelen op de terugweg naar huis, als ik nu uitstap. Iets in me duwt me toch weer naar voren, 2 ibrufennetjes en een flesje water, ik besluit verder te gaan. Waar Wiel is , is een weg ! Op het zelfde moment laat de zon zich goed zien, spieren worden warm, gewrichten en hersenen  ontdooien,de laatste 24 km loop ik praktisch alleen, het voelt goed I Ik heb weer oog voor alles wat mooi is in Barcelona.Je wilt wel iedereen een hand schudden die je naamt schreeuwt. De verzorging en drankposten is prima geregeld, lijkt overdadig, je bent geneigd overal even goede dag te zeggen, dat kost tijd !   De laatste 2 km voor de finish op Plaza dÉspanya gaan berg op, het duurt een eeuwigheid, ik word vooruit geschreeuwd door alleraardigste mensen. Bravo klinkt het !Gezamenlijk passeren we met z'n drietjes de finish en zijn rond 14.00 uur nog op tijd binnen. Een lieftallige jongedame hangt me de welverdiende medaille om, weer eentje om in te lijsten. Alle pijn en ellende lijkt eventjes vergeten.  Als een stijve Pinokkio slenter ik naar het hotel om na een lange superwarme douche het bed in te kruipen en er in te blijven tot de volgende ochtend.

We vliegen maandag  terug naar Nederland waar gisteren amper een week later de Halve Marathon Venloop weer wacht .s'Morgens  eerst de KIDSrun, mijn oogappel Sem  loopt voor de allereerste keer mee 500 mtr., voel mezelf een kind zo blij als ik hem zie lopen met de eerste medaille om zijn kleine hals, wat een geluk. s'Middags  prachtige ambiance, mooi weer, nog snipverkouden, na 11 km volop kramp, dat wil je niet, opgeven, geen optie ! dan maar even stilstaan en rustig verder, het gaat niet meer over tijd, maar daar gaat het eigenlijk nooit om, uitlopen, de kick thats what it's all about, ook dit keer luk  t weer.

Het fietsseizoen staat ook nu  voor de deur,  -lekker de Pyreneen in,  zon op de kuiten de Tourmalet en Aubisque staan al op het programma. Of het nog tot een lange bike trackingtour komt dit jaar,   is nu nog niet duidelijk, werk neemt meer tijd in beslag, dan gedacht, waarschijnlijk pas in Augustus , wil wel naar Kroatie fietsen, we zien nog.

Ik wens jullie een mooi voorjaar toe met veel leuke momentjes.

Blijf gezond en blijf lachen., we zien elkaar weer.

Ciao,

Wiel

Deze link effe plakken en in de browser zetten !   Wat een taaltje hé !

https://www.youtube.com/watch?v=XlvjznOEWjk